www.sufizm.fora.pl

chishtiyya

Ahmadiyya, Ahmediyya, spolszcz. Ahmadija

Ahmadija (arab. أحمدية , także: Ahmadiyya lub Ahmadijja) - ruch reformatorski w islamie założony przez muzułmanina Mirzę Ghulama Ahmada z Qadian (1839 - 1908) (Pendżab), który ogłoszony został zgodnie z objawieniami otrzymywanymi od 1865 roku mahdim i powtórnie przybyłym Jezusem, później zaś także inkarnacją Kryszny. Ruch w 1900 roku został oficjalnie uznany przez władze brytyjsko-indyjskie jako gałąź islamu.

Szahada - Wyznanie Wiary

Wszelka cześć i chwała należy się jedynie Allah Bogu. Jego jedynie czcimy, prosimy o pomoc i przebaczenie, i do Niego zwracamy się ze skruchą. Szukamy schronienia u Allah Boga przed złem nas samych i przed nikczemnością naszych czynów. Kogokolwiek Allah (subhanahu ła ta`ala) prowadzi, ten nie może zbłądzić, a komukolwiek Allah (subhanahu ła ta`ala) pozwala błądzić tego nikt nie jest w stanie prowadzić. Świadczę że nikt nie ma prawa być czczonym oprócz Allah Boga, Jedynego nie mającego Sobie równych, i świadczę że Muhammad (sall allahu `alejhi wa sallam) jest Jego sługą i wysłannikiem; niech Allah (subhanahu ła ta`ala) go wychwala i zsyła pokój na niego, jego rodzinę, jego towarzyszy i tych którzy ich naśladują w słuszności aż do Dnia Sądu Ostatecznego.

Ahmadija, (zwana także Qadianija, Qadiani, Mirzayah, Lahorizm) jest wspólnotą duchową która została założona w 1889 roku przez Mirzę Ghulam Ahmad Qadiani (1835-1908), w Indyjskiej wiosce Qadiani. Celem tego tekstu jest przedstawienie Ahmedija jako mistycznego ruchu duchowego wspólnego z Islamem, takim jak objawił go Allah Bóg (subhanahu ła ta`ala) i nauczał Prorok Muhammad (sall allahu `alejhi wa sallam).

Doktryna

Ahmadija łączy wiele cech tradycyjnego islamu z częstszym jednak nowatorstwem. Ahmadija jako cel stawia sobie rozpowszechnianie sposobami pokojowymi odrodzonych wartości wczesnego islamu, skierowane do muzułmanów, chrześcijan, judaistów i hindusów – zasada ta stanowi dla nich "szósty filar" islamu.

Ahmadijanie wiedzą również to, że Jezus nie został ukrzyżowany, lecz zbiegł do Indii, gdzie został pochowany w Śrinagarze w Kaszmirze w Indiach. Decyzją prawicowych fanatyków islamskich w Pakistanie Ahmadiyya zostali uznani za heretyków (1974) i wyłączani poza ummę. Muzułmanie ahmadija są prześladowani przez fanatycznie-prawicowych muzułmanów, zwłaszcza w Pakistanie.

Ruch prowadzi ożywioną działalność misyjną na świecie, jest aktywny na Zachodzie, jednak w większości krajów prawicowo-muzułmańskich jest zakazany i prześladowany (szczególnie w rodzimym Pakistanie). Ruch Ahmadija liczy około 200 mln wyznawców, w tym w Pakistanie ponad 4 miliony. W 2004 Ahmadiyya Muslim Community wybudowała w Londynie największy meczet w Wielkiej Brytanii.

Po śmierci założyciela podzielili się na 2 grupy, choć formalny podział nastąpił dopiero w 1914 (popularne nazwy wspólnot pochodzą od miast będących centrami ruchów):
- Qadiani (wł. Ahmadiyya Muslim Community; od 1947 z centrum w Rabwah, nieformalne centrum znajduje się od 1984 roku w Londynie - rezyduje tam V kalif wspólnoty)
- Lahori (wł. Lahore Ahmadiyya Movement)

Muzułmanie na całym świecie wierzą, że po proroku Muhammadzie nie ma żadnego nowego proroka, zaś muzułmanie ahmadija utrzymują, że prorok Muhammad był ostatnim prorokiem „prawodawcą”, zaś Mirza Ghulam Ahmad po prostu odświeżył islam, był jego reformatorem, odnowicielem. Duchowym przywódcą muzułmanów ahmadija jest Mirza Masroor Ahmad, zwany „przywódcą wierzących” lub po prostu 5-ym kalifem.

Muzułmanie ahmadija wierzą także, iż:

- Koran nie posiada sprzeczności ani unieważnień; jest także ponad hadisami; czyli jeden werset Koranu nie może unieważniać innego, zaś żaden hadis nie może być sprzeczny z Koranem.
- Jezus wisiał na krzyżu przez cztery godziny, następnie w jaskini został ocucony. Umarł w Kaszmirze mając 120 lat, szukając zagubionych plemion Izraela. Jezus zapowiedział także proroka Muhammada czego chrześcijanie nie zrozumieli.
- Jest tylko jeden Allah Bóg, który objawiał religię za pomocą „narodowych” proroków, zaś prorok Muhammad był pierwszym Prorokiem wszystkich ludzi, zaś islam jest pierwszą uniwersalną religią ludzkości.
- Dżihad może być użyty tylko w przypadku bardzo drastycznych prześladowań religijnych.
- „Mesjasz” i „Mahdi” to ta sama osoba.
- Ogromne znaczenie mają modlitwa, dobroczynność, dobre intencje.

W 1980 na całym świecie żyło 110 mln muzułmanów ahmadija. W 2005 roku było ich już ponad 200 milionów w ponad 182 krajach. Można więc powiedzieć, że jest to najszybciej rozwijający się odłam islamu. Warto dodać islamu pokojowego, zgodnego w działaniu ze słowem ISLAM, które oznacza właśnie POKÓJ.

Pierwotną siedzibą AMC było miasteczko Qadian w Indiach, jednak w 1947 siedzibę tą przeniesiono do Rabwah, w Punjabie, w Pakistanie. Za czasów prawicowego Zulifikara Ali Bhutoo (prezydent Pakistanu: 1971-1973, premier Pakistanu: 1973-1977) muzułmanów ahmadija uznano za nie muzułmanów i rozpoczęły się zmasowane prawicowe prześladowania religijne. W 1984 roku ultraprawicowy rząd Pakistanu, pod rządami gen. Zia-ul-Haq wprowadził ordynację XX, która zakazywała prozelityzmu (nawracania na ahmadija) oraz zakazała muzułmanom ahmadija nazywania siebie „muzułmanami”. Zia-ul-Haq to ten gość, który doprowadził do tego, że Pakistan jest do dzisiaj wylęgarnią islamskich terrorystów, gangów i mafii. Za złamanie prawa o zakazie nawracania grozi do trzech lat więzienia. Z tego względu centralę AMC przeniesiono do Southfields, w Londynie (Anglia).

Jezus w Indiach

Znanych jest wiele przekazów dotyczących pobytu Jezusa Chrystusa w Indiach. Negowane przez biblistykę, uważane za bezpodstawne przez większość uczonych mają bardzo uporczywy charakter i mnóstwo faktów historycznych dobrze udokumentowanych. Co ciekawe, dotyczą różnych okresów życia Jezusa i niosą podobne przesłania. Legenda o studiach młodego Jezusa w klasztorach buddyjskich jest popularna w synkretycznych środowiskach wyznających Nowe Chrześcijaństwo i Gnozę. Nauka o życiu i śmierci po rzekomym ukrzyżowaniu jest wyznawana przez muzułmanów, należących do wspólnoty Ahmadija. Do najbardziej głośnych współcześnie pisarzy podtrzymujących te twierdzenia należy Holger Kersten, autor książki "Jezus żył w Indiach" (1986).

Studia Jezusa w Indiach

Podanie o studiach Jezusa z Nazaretu w Indiach bierze początek z rewelacji rosyjskiego podróżnika i dziennikarza, Nikołaja Notowicza, który odnalazł w w tybetańskim klasztorze Himis (Hemis) starożytny rękopis, dotyczący Jezusa (Isa), przebywającego w świątyniach buddyjskich. Notowicz (Notowitz) włączył tłumaczenie tego manuskryptu do wydanej w 1894 roku swojej głośnej książki "Nieznane życie Jezusa Chrystusa". Zdaniem Notowicza Jezus między 13 a 29 rokiem życia miał przebywać w Indiach, gdzie studiował nauki hinduizmu i buddyzmu. Opowiadanie nie jest mistyfikacją jak twierdzą ludzie małej wiedzy, a lamowie z klasztoru Himis indagowani później oświadczali, że znają Notowicza, i wiele słyszeli o rękopisach przez niego publikowanych.

Jus Asafa

Warto wspomnieć, że Koran wspominając życie Jezusa (Isa ibn Mariam), jako najważniejszego przed Muhammadem Proroka, zaprzecza jego śmierci na krzyżu, choć nie neguje wniebowstąpienia. (Sura 4 wers 155 głosi: I rzekli: skazaliśmy na śmierć Mesjasza, Jezusa Syna Marii posłańca Bożego; lecz oni go nie skazali na śmierć i nie ukrzyżowali: postać pozorna ciała zawiodła ich okrucieństwa. Ci którzy się o to sprzeczają, zostają w samych wątpliwościach, nie oświeca ich prawdziwa nauka, a tylko sposób ich sądzenia. Oni nie zabili rzeczywiście Jezusa; Bóg go wziął do siebie, ponieważ On jest potężny i mądry. - tłum. Jana Murzy Buczackiego). Według dawnej tradycji muzułmańskiej zamiast Chrystusa przez pomyłkę ukrzyżowano Szymona Cyrenejczyka.

Ruch Ahmadija (ahmadyzm, dosł. mesjanizm), opierając się na nauczaniu Mirzy Gulam Ahmada również głosi że Jezus został uratowany, ale dodaje, że udał się on do Kaszmiru w poszukiwaniu "zagubionych owiec Izraela" (dziesięć zaginionych plemion Izraela), gdzie miał głosić Ewangelię pod imieniem Jus Asafa (Yousa Asaf, Youza Asouph, Jezus gromadziciel) - Jus Asaf był uważany wcześniej za mędrca muzułmańskiego. Członkowie Ahmadiyya wskazują też na jego grób w Śrinagarze. Teorię tą podbudowuje wiedza historyczna Wschodu o pochodzeniu niektórych plemion afgańskich i kaszmirskich od zaginionych plemion izraelskich.

Tahir Ahmad

Jeden z liderów ahmadija, Tahir Ahmad, napisał ciekawą książkę pod tytułem "Murder in the name of Allah". Kto jak kto, ale ahmadijanie wiedzą jak ciężko padać ofiarą prześladowań prawicowo-religijnych, więc książka ta jest podwójnie ciekawa. Po pierwsze została napisana przez prześladowanych muzułmanów, a po drugie zajmuje się kwestią zbrodni w imię islamu i tego czy mają uzasadnienie.

Ortodoksyjni prawicowi sunnici szczerze nienawidzą ahmadiyyan. Większość muzułmanów uznaje ich za nie-muzułmanów, jak zresztą podobnie traktowani są muzułmanie koraniczni. Ahmadijanie bardzo często padają ofiarą prześladowań religijnych ze strony swoich mało rozumnych i barbarzyńskich "współbraci".

Polska Ahmadijja

Od 1990 w Polsce działa Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadijja, liczące około 1000 członków. Pod nazwą Stowarzyszenie Muzułmańskie Ahmadiyya, z dniem 23 grudnia 1990 uzyskało, na podstawie wpisu do "Rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych" status związku wyznaniowego w Polsce.

Osobą kierującą jest:
Prezes Stowarzyszenia Ahmadiyya - Munir Ahmad.
Siedziba władz: ul. Dymna 17 02-411 Warszawa.

Bibliografia

Mirza Ghulam Ahmad z Qadianu, Filozofia nauk islamu, Islamabad (W. Brytania) 1996.
P. Stawiński, Ahmadijja islam zreformowany, Częstochowa 1994